In dit korte interview vertelt Anny Sulzbach over de zorg die zij voor haar dochtertje Evelyn had in de kampen.

Anny Sulzbach

In januari 1933 wordt Adolf Hitler benoemd tot Rijkskanselier van Duitsland. Anny Seligmann is dan 19 jaar. Ze woont in Speyer, in Duitsland. In 1934 doet Anny eindexamen gymnasium, maar tegelijk met haar mooie cijferlijst krijgt ze de mededeling dat studeren voor haar niet mogelijk is, omdat zij joods is.

Anny

Gelukkig doet zich een andere mogelijkheid voor en kan Anny Engels gaan studeren in Cambridge. Slechts voor korte tijd, want door nieuwe wetten in Duitsland kunnen Anny’s ouders geen geld meer overmaken voor haar studie. Met hard werken behaalt zij in korte tijd diploma’s. Dan moet Anny terug. Zij reist via Amsterdam waar zij logeert bij familie. Hier wil zij graag blijven en ze probeert werk te vinden. In Amsterdam leert ze Jakob Sulzbach kennen. In 1936 trouwen ze in Wiesbaden.
Anny’s oudere zuster is naar Argentinië vertrokken en ook haar ouders doen moeite weg te komen uit Duitsland.

In 1938 wordt Anny’s dochter Evelyn in Amsterdam geboren.
Anny is 25 jaar als de Duitsers Nederland binnenvallen. Zij kent de nazi’s en beseft: “We zijn gevangen”. De eerste maanden worden de joden in Nederland nog met rust gelaten, maar in begin 1941 beginnen de razzia’s en deportaties.

Evelyn

Op 12 maart 1943 worden Anny, Jakob en Evelyn van huis gehaald en naar de Hollandsche Schouwburg gebracht. Evelyn huilt en huilt; ze is niet te kalmeren. Na veertien dagen gaat het gezin op transport naar Vught.
In kamp Vught is Anny ineens haar man en dochtertje kwijt. Vrouwen nemen haar mee naar een vrouwenbarak en daar hoort zij dat kinderen vanaf 4 jaar in een kinderbarak zijn ondergebracht. Met speciale toestemming mag Anny af en toe haar kind zien, maar als haar barak in quarantaine is mag dat helemaal niet. Evelyn is, net als de andere kinderen, voortdurend ziek. Ze vermagert sterk en zegt bijna niets meer.
Jakob Sulzbach wordt met andere jonge joodse mannen tewerkgesteld in het kamp Moerdijk. Voor mannen in Vught een schrikbeeld vanwege de totale scheiding van hun gezin, het gevaarlijke werk en het harde regime. De mannen hebben wel de verzekering gekregen dat hun vrouwen en kinderen in Vught zullen blijven. Maar op 6 juni 1943 moeten Evelyn en Anny mee met het Kindertransport, zonder afscheid te kunnen nemen van Jakob. Evelyn is dolblij dat zij weer bij haar moeder is en laat Anny niet meer los.
In Westerbork wordt Anny door een vriend uit het transport gehaald en dankzij haar Zuid-Amerikaanse paspoort kan ze achterblijven. Haar man heeft alles gedaan om weg te komen uit Vught. Op 3 juli komt hij in Westerbork aan. Hij kan nog afscheid nemen van zijn moeder die met het volgende transport weg moet naar Polen.

Op 15 februari 1944 moeten Anny, Jakob en Evelyn op transport naar Bergen-Belsen. Dankzij haar papieren uit Cambridge kan Anny hier Engelse les geven aan Griekse gevangenen die een bevoorrechte positie hebben. Hiermee verdient Anny wat extra eten.

22 januari 1945 gaat het gezin weg uit Bergen-Belsen om aan de Zwitserse grens uitgewisseld te worden. Ze bereiken de grens niet maar komen in het kamp Biberach, een interneringskamp. Hier ontvangen zij kleding en goede medische zorg. Vanuit Zwitserland komen voedingspakketten.
Op 1 mei worden ze door Franse troepen bevrijd. Omdat ze statenloos zijn, worden ze aanvankelijk niet toegelaten in Nederland. Pas op 31 januari 1946 zijn Anny, Jacob en Evelyn Sulzbach terug in Amsterdam.

Zie voor het volledige interview.